bouw&infra

Gratis Overwerk: "Dit is niet vol te houden.”

Overwerk zorgt voor meer werkdruk en heeft invloed op de gezondheid en privésfeer. Overwerk betekent voor UTA-medewerkers gratis werk. Er is namelijk geen regeling die er voor zorgt dat UTA’ers hun gemaakte uren uitbetaald krijgen, of dat ze het gecompenseerd krijgen in tijd-voor-tijd.

In deze rubriek bespreken we ervaringsverhalen van UTA’ers die te maken hebben met overuren. Deze keer spreken we met een UTA-werknemer die liever anoniem wil blijven.

Deze UTA’er is 33 jaar oud en werkzaam als projectmanager in de renovatie. Ze werkt al 11 jaar in de bouw. Ze maakt wekelijks minimaal 10 overuren.

"Elke dag stap ik om 06:00 in de auto, en ik ben pas om 18:30 weer thuis. Het zure hiervan is dat ik mijn reistijd en overuren niet uitbetaald krijg. Hierdoor loop ik maandelijks minimaal €1024,- mis."

Dit is niet het enige probleem, iedere vrijdag ligt deze UTA'er plat op de bank en moet ze uitrusten omdat de werkdruk dusdanig hoog is. Ook door de hoeveelheid overwerk heeft zij wekelijks dit rustmoment nodig om bij te komen van de week. "Het sociale leven van mij en dat van mijn collega's staat enorm onder druk door de overuren die we maken. Dit kunnen wij zo niet langer volhouden."

"De werkgever gaat ervanuit dat iedereen wekelijks overuren maakt,
en dat wordt als 'normaal' gezien."

"Ik heb mijn werkgever wel eens gevraagd of ik mijn uren mag verdelen over vier werkdagen, in plaats van vijf. Dit mag niet, met als reden dat andere collega's dit ook gaan vragen en daardoor niet kunnen overwerken. De werkgever gaat er dus bij voorbaat al vanuit dat iedereen wekelijks overuren maakt, en dat wordt als 'normaal' gezien. Mijn collega's stoppen dit onderwerp in de doofpot. We hebben een redelijk jong team, en helaas durven zij nog niet voor zichzelf op te komen."

Het blijft toch aan je knagen dat je per maand
minstens €1024,- misloopt.

"Ik vind mijn werk onwijs leuk om te doen, en dat is dan ook de reden dat ik bij mijn huidige werkgever blijf. Alleen op deze manier is het niet vol te houden, zolang de reistijd en overuren niet worden betaald. Het blijft toch aan je knagen dat je maandelijks minstens €1024,- euro misloopt."

Het is tijd voor een eerlijke overwerkregeling voor UTA. Elk uur telt! Wij hebben dit onderwerp opgenomen in onze voorstellenbrief voor de nieuwe cao Bouw&Infra, maar we staan sterker als we samen duidelijk maken dat het genoeg is. Teken de petitie!

by Sofie Bolder

Gratis Overwerk: "Ik werk beneden zodat ik mijn vrouw nog kan zien!”

Overwerk zorgt voor meer werkdruk en heeft invloed op de gezondheid en privésfeer. Overwerk betekent voor UTA-medewerkers gratis werk. Er is namelijk geen regeling die er voor zorgt dat UTA’ers hun gemaakte uren uitbetaald krijgen, of dat ze het gecompenseerd krijgen in tijd-voor-tijd.

In deze rubriek bespreken we ervaringsverhalen van UTA’ers die te maken hebben met overuren. Deze keer spreken we met Ron van de Pavert.

Ron is 63 jaar oud en werkzaam als landmeter senior maatvoerder. Hij doet de maatvoering voor zowel bouw als infra. Hij is al ruim 46 jaar werkzaam in de bouw. Ron maakt regelmatig overuren. “1 uur standaard per dag hoort erbij’’.

“Vroeger ging ik op mijn zolderkamer zitten als ik overuren moest maken.
Tegenwoordig werk ik beneden zodat ik mijn vrouw nog kan zien!”

Naast zijn werkuren moet hij ook nog reizen, wat als UTA-medewerker niet wordt meegerekend in zijn werktijd. "Ik ben per dag zeker twee uur kwijt aan reistijd, en dat is geen onderdeel van mijn werkdag," zegt Ron. Het zijn die extra uren die na verloop van tijd beginnen door te wegen, vooral nu hij ouder wordt. De dagen zijn lang en fysiek wordt het steeds zwaarder.

Ron heeft ook thuis last van de overuren die hij regelmatig moet draaien. “Vroeger ging ik op mijn zolderkamer zitten als ik overuren moest maken. Tegenwoordig werk ik beneden zodat ik mijn vrouw nog kan zien!”

“Het idee dat alles in je salaris zou zitten klopt natuurlijk niet."

Qua uren maakt Ron ook de nodige rekensommen. "Het werk kost me flink wat tijd. Als ik alles optel, kom ik op zo'n 680 euro per maand uit wat ik misloop." Ron zou het ideaal vinden als hij voor elk uur dat hij werkt betaald zou worden. Helaas is dat in de praktijk vaak niet zo. Ondanks dat blijft hij positief over zijn vak. "Ik heb het mooiste werk van de wereld en ervaar het eigenlijk niet als een belasting. Maar het idee dat alles in je salaris zou zitten, zoals ze zeggen, klopt natuurlijk niet."

Ron houdt van zijn vak, maar hij weet dat er een einde aan zijn carrière komt. Hij overweegt gebruik te maken van de zwaarwerkregeling en wil nog anderhalf jaar doorgaan tot hij 65 is. Daarna vindt hij het wel genoeg. Het vele overwerk en de lange dagen hebben hun tol geëist, maar hij kijkt met voldoening terug op wat hij heeft bereikt en bijgedragen in de bouw.

Het is tijd voor een eerlijke overwerkregeling voor UTA. Elk uur telt! Wij hebben dit onderwerp opgenomen in onze voorstellenbrief voor de nieuwe cao Bouw&Infra, maar we staan sterker als we samen duidelijk maken dat het genoeg is. Teken de petitie!

by Sofie Bolder

Gratis Overwerk: "€1840,- per maand”

Overwerk zorgt voor meer werkdruk en heeft invloed op de gezondheid en privésfeer. Overwerk betekent voor UTA-medewerkers gratis werk. Er is namelijk geen regeling die er voor zorgt dat UTA’ers hun gemaakte uren uitbetaald krijgen, of dat ze het gecompenseerd krijgen in tijd-voor-tijd.

In deze rubriek bespreken we ervaringsverhalen van UTA’ers die te maken hebben met overuren. Deze keer een UTA’er die liever anoniem wil blijven.

Anonieme UTA-medewerker: “Ik werk al sinds mijn 21^e als hoofduitvoerder. De bouw zit in mijn bloed; vanaf jonge leeftijd ben ik al meegegaan naar projecten, en mijn hele carrière draait om het werk in de bouw. Toch merk ik steeds vaker hoe het werk me raakt, zowel fysiek als mentaal, zeker met de lange uren en grote afstanden die ik dagelijks moet overbruggen.

“Als ik uitreken wat ik mis door onbetaalde uren,
kom ik op zo’n €1840,- per maand”

Gemiddeld werk ik minimaal twee overuren per dag, dus zeker tien per week. Daar komt nog bij dat ik vaak ver van huis werk, wat een flinke impact heeft op mijn privéleven. Ik heb dit al meerdere keren aangekaart bij de leiding, maar dan krijg ik te horen dat het ‘bij mijn functie hoort’ en dat het in mijn loon verwerkt zit. De overuren worden echter niet apart vergoed, net zoals de reistijd. Als ik uitreken wat ik mis door deze onbetaalde uren, kom ik op zo’n €1840,- per maand, als je uitgaat van €46 per uur voor veertig uur. We werken allemaal volgens één loonhuis, wat betekent dat we in dezelfde loonschalen zitten, of je nu op kantoor zit of buiten op een project. En als uitvoerder moet je er als eerste zijn en als laatste vertrekken. Toch beschouwen ze de reistijd als ‘tijd voor jezelf’, wat behoorlijk scheef voelt.

Het is frustrerend, want ik zou graag zien dat ook reistijd en overuren vergoed worden. Het begint ook steeds meer invloed te krijgen op mijn werkplezier. Soms sta ik op een project en denk ik: ‘Potverdorie, ik wil gewoon naar huis.’ Je ziet steeds meer zzp’ers op de bouwplaatsen, die voor elk uur betaald krijgen. Zij hebben flexibiliteit, terwijl wij in vaste dienst dat niet hebben. Ik vraag mezelf regelmatig af waarom ik geen zzp’er word.

“Steeds vaker denk ik erover na om iets anders te gaan doen”

Onlangs hebben we een interne enquête gehad over werkdruk, en het is wel duidelijk dat de signalen daarover niet nieuw zijn. Iedereen weet hoe hoog de werkdruk is, maar er lijkt weinig bereidheid om daar echt iets aan te doen. Het sluimert voortdurend in mijn gedachten en ik merk dat het steeds vaker aan mijn gezondheid knaagt.

Steeds vaker denk ik erover na om iets anders te gaan doen. De werkdruk, de lange dagen, het ver van huis zijn – het begint zwaar te wegen. In andere bedrijfstakken kun je vaak vier dagen per week werken, of deels vanuit huis. Dat is hier, op uitvoerend niveau, niet eens een optie. Ik zie mezelf steeds vaker in een rol waar dat wel mogelijk is.

Daarnaast is de situatie bij collega’s ook niet veel anders. Als uitvoerder kom je als eerste aan en ga je als laatste weg. Er is steeds minder vast personeel op de projecten, waardoor de werkdruk alleen maar toeneemt. Onlangs heb ik het nogmaals aangekaart bij mijn werkgever en binnenkort zitten we met alle uitvoerders samen om deze punten te bespreken. In mijn contract staat echter dat het een ‘all-inclusive’ loon betreft, wat betekent dat dit allemaal bij mijn functie hoort.”

Het is tijd voor een eerlijke overwerkregeling voor UTA. Elk uur telt! Wij hebben dit onderwerp opgenomen in onze voorstellenbrief voor de nieuwe cao Bouw&Infra, maar we staan sterker als we samen duidelijk maken dat het genoeg is. Teken de petitie!

by Sofie Bolder