Hestia: Giny en Wytske: “Mijn moeder maakte de weg vrij, voor mij voelde de bouw nooit als een rare keuze.”

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. In deze rubriek wordt een moderne godin van de bouwwereld geïnterviewd. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze week zijn Giny Steggink, Projectleider Bouwteamprojecten bij Heijmans en haar dochter Wytske Maat, Manager Verwerving Services bij Hegeman Bouw & Infra, aan het woord.

Naam: Giny Steggink
Functie: Projectleider bouwteamprojecten bij Heijmans
Leeftijd: 57
Opleiding: HTS Civiele Techniek, Master Bedrijfskunde

Naam: Wytske Maat
Functie: Manager Verwerving Services bij Hegeman Bouw & Infra
Leeftijd: 27
Opleiding: Bestuurskunde (bachelor) en Bedrijfskunde (master) aan de Radboud Universiteit

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?
Giny: “Mijn vader werkte in de bouw. Als kind ging ik in het weekend met hem mee, bijvoorbeeld om te helpen de betonnen vloeren weer nat te maken. Mijn opa had ook een aannemersbedrijf, dus ik groeide ermee op. Toch koos ik eerst voor laboratoriumonderwijs. In datzelfde gebouw zat Civiele Techniek en toen ik die studenten zag lopen met hun tekenkokers, dacht ik: dát lijkt me interessanter! Zo stapte ik over naar HTS Civiele Techniek. Eind jaren ’80 waren er nauwelijks vrouwen in de bouw – ik was de tweede vrouw ooit op de HTS Civiele Techniek. Ik denk dat het daardoor ook niet eerder in mij op kwam om voor die opleiding te kiezen. Het is een beetje via een omweg gegaan.”

Hoe werd daarop gereageerd?
Giny: “Toen ik mijn eerste baan kreeg bij een aannemer, twijfelde de directie of ze wel een vrouw moesten aannemen. Een van de directieleden had ’s avonds tegen zijn vrouw gezegd: ‘Eigenlijk vinden we die dame wel de beste. Maar ja, een vrouw in de aannemerij, moeten we dat nu wel doen?’ ‘Natuurlijk wel!’ had zijn vrouw gereageerd. En zo ben ik daar dus binnen gekomen.

Een week later moest ik voor een aanbesteding inlichtingen ophalen op het gemeentehuis. Zat ik daar tussen allemaal mannelijke aannemers. Toen ik terugkwam op kantoor hadden er allemaal mensen gebeld: ‘hebben jullie echt een vrouw in dienst?’ Ook dachten mensen vaak dat ik de secretaresse was als ik de telefoon opnam.

Wytske: Ik had laatst nog dat ik bij een universiteit aan kwam voor een schouw. Nog voor ik me kon aanmelden zei iemand al: ‘Oh, de studenten moeten de andere kant op.’

Giny: Toch heb ik over het algemeen positieve ervaringen gehad. Als je inhoudelijk sterk bent, accepteren ze je. Soms had ik zelfs het gevoel dat het een voordeel was – je valt op en mensen onthouden je sneller.”

Wanneer ontdekte jij dat jij de bouw in wilde, Wytske? Heeft de baan van jouw moeder daar ook aan bijgedragen?
Wytske: “Zeker. Ik heb bestuurs- en bedrijfskunde gestudeerd, dus technisch lag niet voor de hand. Maar omdat mijn ouders beiden in de bouw werkten, kreeg ik er thuis al veel van mee. Mijn eerste bijbaan was bij mijn vader op een groot infra project in Amsterdam. Dat beviel zo goed dat ik tijdens mijn studie ben blijven werken in de sector. Zo rolde ik er vanzelf in. Inmiddels werk ik ruim vier jaar fulltime bij Hegeman. Ik denk dat de vanzelfsprekendheid waarmee ik in de bouw stapte, zeker komt door mijn moeder. Voor mij voelde het nooit als een rare keuze.”

Welke verschillen zien jullie tussen de tijd dat jij begon (moeder) en nu (dochter) als vrouw in de sector?
Wytske: “Er zijn meer vrouwen, ook bij ons bedrijf. Soms zelfs zóveel dat er grapjes worden gemaakt door vrouwen zelf: ‘doe er maar geen vrouw meer bij.’ Dat was in mijn moeders tijd echt ondenkbaar.”

Giny: “Klopt. Toen ik begon, was ik vaak de enige. Voor dingen als kolven was helemaal geen plek, dat moest ik op de WC of in de auto doen. Ik denk dat dat nu wel beter is. Toevallig is bij ons pas nog besloten om te gaan zorgen voor passende werkkleding voor vrouwen.”

Wytske: Ik heb veel collega’s die niet full time werken, ook mannelijke collega’s. Voor niet alle functies wordt meer 40 uur gevraagd. Dat maakt het ook makkelijker voor vrouwen om hier te komen werken, zeker als ze kinderen hebben.

Giny: Ik ben op een gegeven moment wel naar 32 uur gegaan bij die aannemer, maar dat vond men destijds wel lastig. Er was toen ook een vacature voor afdelingshoofd. Die paste echt bij mij dus heb ik gesolliciteerd. Maar de directeur zei: nee, want jij werkt parttime. Ik denk dat er nu bij onze directie zeker wel meer bewustzijn is, omdat ze in de praktijk ervaren hebben dat het goed is om ook vrouwen in je teams te hebben. Het is gewoon beter voor het bedrijf, voor het resultaat van je projecten en voor de sfeer, om wat meer een mengelmoes te hebben.

Wat maakt de bouw zo leuk?
Wytske: “Voor mij is dat de diversiteit. Elk project is anders. Nieuwe klanten, nieuwe teams, telkens opnieuw verdiepen. Dat maakt het heel dynamisch. En ook de diversiteit qua teams. We hebben een lekkere mengelmoes qua mannen en vrouwen. Maar dat het ietsje meer mannen zijn, vind ik eerlijk gezegd wel fijn. Ik werk graag met mannen.”

Giny: “Jij gaat je ook altijd helemaal inlezen in de techniek, ook al heb je geen technische functie of achtergrond. En dan vertel je daar thuis over, bijvoorbeeld over hoe een damwandconstructie werkt. Dat vind ik leuk om te zien.

Voor mij is het teamwork het allermooiste aan de bouw. Je werkt met allerlei mensen samen – van kraanmachinisten tot ingenieurs – en je maakt iets tastbaars waar je trots op kunt zijn. Dat geeft veel voldoening.”

Wat is een moment in de carrière van je moeder/dochter dat je trots op haar was?
Giny: “Ik ben trots dat Wytske zich zo goed staande houdt in een mannenwereld en zichzelf blijft. Dat is niet altijd makkelijk. Je moet je toch meer bewijzen als vrouw. Wytske doet dat heel goed en maakt mooie stappen.”

Wytske: “Wat ik mooi vind bij mijn moeder is hoe ze in haar rol als projectleider de samenwerking centraal stelt. Ze blijft rustig en empathisch, en daardoor draaien projecten beter. Daar kan ik veel van leren.”

Zijn er dingen die inmiddels makkelijker zijn geworden voor vrouwen – en wat blijft juist hardnekkig hetzelfde?
Giny: “Parttime werken en voorzieningen zoals kolfruimtes en werkkleding zijn beter geregeld. Maar voor hogere functies moet je als vrouw nog steeds extra moeite doen om zichtbaar te maken dat je het kunt.”

Wytske: “Ja, en je merkt dat assertief gedrag bij vrouwen nog steeds anders wordt beoordeeld dan bij mannen. Als ik fel ben, krijg ik opmerkingen als ‘pittige tante,’ terwijl een man dat niet te horen krijgt.”

Wie is jullie rolmodel?
Wytske: “Mijn moeder is mijn grootste rolmodel. Daardoor vond ik het vanzelfsprekend om in de bouw te werken.”

Giny: “Vroeger had ik nauwelijks rolmodellen. Nu zie ik bij directies soms vrouwen – dat vind ik knap en inspirerend.”

Als jullie samen één ding mochten veranderen in de sector om het voor vrouwen aantrekkelijker te maken – wat zou dat zijn?
Giny: “Ik houd niet van een voorkeursbehandeling, maar als vrouw moet je vaak toch nog meer vechten voor je positie. Iets vaker kiezen voor de vrouwelijke in plaats van de mannelijke collega maakt het wellicht wat eerlijker. Als die vrouw van de directeur destijds niet had gezegd dat hij mij moest aannemen, was ik het niet geworden.”

Wytske: “En meer bewustwording bij directies: bespreek ambities en kansen ook expliciet met je vrouwelijke medewerkers.”

Wat zijn jullie dromen voor de toekomst?
Wytske: “Ooit een directiefunctie bekleden. Met mijn achtergrond kan ik juist daar bijdragen aan strategie en verandering in de bouw.”

Giny: “Nog grotere projecten leiden waarin samenwerking centraal staat. Vroeger had ik misschien een eigen bureau willen starten, maar dat zie ik nu meer als iets voor de volgende generatie.”

Wat zouden jullie tegen jonge vrouwen zeggen die twijfelen om deze sector in te stappen?
Giny: “Gewoon doen! Het is een prachtige sector met veel kansen.”

Wytske: “Ja, de bouw is divers, dynamisch en belangrijk voor de toekomst. Er is altijd wel een rol die bij je past – ook als je geen technische opleiding hebt.”

Is er iets dat jullie zelf graag willen toevoegen?
Wytske: “Wij zijn positief, maar we weten dat er ook andere verhalen zijn. Juist daarom is het goed dat deze verhalen zichtbaar worden.”

Giny: “Precies. Als je praat over de dingen waar je tegenaan loopt, merk je pas: misschien ligt het niet aan mij als persoon, misschien is het ook het vrouw zijn wat het moeilijker maakt.

Ik heb zelf ervaren dat het moeilijk kan zijn om door te groeien naar een hogere functie. Toen ik dat besprak met mijn man zei hij: ‘dat komt denk ik ook echt wel doordat jij een vrouw bent’. In zo’n situatie benoem ik dat dan niet expliciet. En misschien moet je dat inderdaad toch soms wél benoemen. Dat zorgt  gewoon voor bewustwording, waardoor het beter wordt.”

Wytske: “En dat is natuurlijk ook makkelijker als er meer vrouwen zijn. Ik denk dat dat misschien ook nog wel een verschil is met toen jij begon. Dat ik het minder ervaar omdat er echt wel meer vrouwen in de bouw werken nu.”

by Jelle Nieuwenstein

Hestia Claudia Tuinfort: “Het is geen mannenwerk. Het is gewoon werk”

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. In deze rubriek wordt een moderne godin van de bouwwereld geïnterviewd. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze week is Claudia Tuinfort, Timmervrouw bij Van Wijnen aan het woord.

Naam: Claudia Tuinfort
Functie: Timmervrouw bij Van Wijnen
Leeftijd: 19
Opleiding: MBO 3 Timmeren bij Bouwmensen Dordrecht

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?
“Dat begon eigenlijk toen we onze schuur opnieuw moesten bouwen. Ik hielp mee en merkte dat ik het superleuk vond om te doen. Mijn vader is altijd timmerman geweest en heel handig. Daar keek ik enorm tegenop en ik dacht: als je dat allemaal zelf kunt, is dat heel handig. Ik ben ook creatief aangelegd, altijd bezig geweest met knutselen en dingen maken. Dat samen zorgde ervoor dat ik de bouw in wilde.” 

Hoe werd daarop gereageerd?
“Mijn familie reageerde superpositief en heel ondersteunend. Ze vonden dat het goed bij me paste, omdat ik altijd al handig was. Natuurlijk kreeg ik ook wel negatieve reacties. Zo zei een docent achter mijn rug dat hij dacht dat ik het niet zou halen. Dat vond ik jammer, maar het gaf me ook motivatie om te laten zien dat ik het wél kan. Uiteindelijk is 99% gewoon positief geweest.” 

Wat maakt de bouw zo leuk? Wat vind je het allerleukst aan je werk?
“Ik vind het fijn dat ik niet de hele dag achter een scherm hoef te zitten, dat past gewoon niet bij mij. In de bouw kan ik met mijn handen werken, creatief nadenken en echt iets maken. De sfeer op de bouw is vaak relaxed. Mannen zijn direct, er wordt weinig geroddeld en het is gezellig. Ik vind het ook gewoon grappig om met die “lompe mannen” samen te werken. Dat maakt het werk leuk.” 

Wie in de bouw inspireert jou?
“Mijn vader is mijn grootste inspiratie. Hij kon altijd alles maken en dat bewonder ik. Ook de vakmensen op mijn werk inspireren me. Soms ben ik uren bezig met een probleem en dan lossen zij het in vijf minuten op. Dat vind ik heel knap. Een echt rolmodel heb ik niet per se, maar ik leer veel van de mensen om me heen.” 

Wat zijn je dromen voor de toekomst?
“Eerst wil ik mijn diploma’s halen en ervaring opdoen. Daarna lijkt het me leuk om leermeester te worden en anderen het vak te leren. Uiteindelijk wil ik een eigen bedrijf beginnen, samen met mijn broer die ook timmerman is. Mijn droom is om daar ook ruimte te maken voor vrouwen in de bouw. Ik zou graag een veilige plek bieden waar ze kunnen werken en leren, zodat de stap minder groot is.” 

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen?
“Gewoon doen! Als je het leuk vindt, moet je ervoor gaan. Natuurlijk krijg je soms te maken met negatieve reacties of vooroordelen, maar het is geen mannenwerk. Het is gewoon werk. Iedereen kan het doen. Ik ben heel blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk en doe dingen die ik leuk vind.” 

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen?
“Omdat ik een vrouw ben in een mannenwereld heb ik vaak het gevoel dat ik me extra moet bewijzen. Alsof ik altijd 120% moet geven in plaats van 100%. Dat kan soms druk geven, bijvoorbeeld als ik zware platen moet tillen en denk: ik mag dit niet loslaten, want dan zien ze me als ‘zwak’. Aan de andere kant motiveert het me ook om het beste uit mezelf te halen. Maar ik hoop dat het in de toekomst normaal wordt dat vrouwen in de bouw werken, zonder dat ze zich steeds hoeven te bewijzen.” 

by Jelle Nieuwenstein

Hestia Esther Knabben: “netwerken zijn heel belangrijk, zodat vrouwen zich welkom voelen en blijven in de sector”

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. In deze rubriek wordt een moderne godin van de bouwwereld geïnterviewd. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze week is Esther Knabben, Directeur Regiogroep bij Haskoning aan het woord.

Naam: Esther Knabben
Functie: Directeur regiogroep Infrastructuur bij Royal Haskoning DHV
Leeftijd: 50
Opleiding: HTS Verkeerskunde, Technische Bestuurskunde (TU Delft)

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?
"Eigenlijk niet op één specifiek moment. In mijn familie zitten veel ingenieurs, dus techniek was altijd vanzelfsprekend. Ik vond techniek en de bèta-vakken leuk en zo was de keuze heel logisch. Mijn keuze voor verkeerskunde kwam vooral doordat een nicht die studie deed en daar enthousiast over vertelde. De combinatie techniek en creativiteit kwam er mooi in naar voren. Ik heb er nooit spijt van gehad.”

Hoe werd daarop gereageerd?
“Mensen reageerden vooral verbaasd op de keuze voor het vakgebied verkeerskunde. want dat was nogal onbekend. Negatieve reacties op dat ik voor een technische studie koos, heb ik nooit gehad. Binnen mijn familie was het juist heel normaal.”

Wat maakt de infra zo leuk?
“Vooral de mensen: bescheiden, trots op hun vak, en altijd gericht op kwaliteit. Samen puzzelen tot alles klopt, hoe iets nog mooier, beter of efficiënter kan. Bijdragen aan iets dat de maatschappij nodig heeft zonder al te veel poehaa, dat past wel bij mij. Dat geeft voldoening. Het gaat misschien niet altijd om grootse dingen, maar wel om werk dat écht impact heeft op het leven van mensen. Ik zeg altijd, je denkt er vast niet vaak aan, maar wat als bruggen, sluizen, wegen en fietspaden, riolering en openbare verlichting het niet meer doen? Dan is het toch supermooi dat mensen hier met zoveel passie aan werken. Dat maakt me echt trots!”

Wie in de bouw inspireert jou?
“Ik laat me inspireren door de mogelijkheden om het beter, duurzamer en slimmer te doen. Ik word enthousiast van collega’s die innoveren, nieuwe technieken inzetten en jong talent meenemen. Zelf heb ik veel gehad aan mentoren: ervaren mensen die hun kennis en netwerk met mij deelden. Daarnaast heb ik binnen Haskoning een vrouwennetwerk opgericht, om af en toe te sparren als je ergens tegenaan loopt, met een vertrouwd persoon. Daar merk ik hoe inspirerend en leuk het is dat vrouwen elkaar weten te vinden. Bijvoorbeeld als ze overwegen ergens te solliciteren, of tegen iets aan lopen waar ze niet meteen raad mee weten.”

Wat vind je het allerleukst aan je werk?
“Mooie dingen maken die echt werken en mensen onderling verbinden om dat te realiseren. Ik onderstreep ook het belang van “leuk en lol in je werk”. Waar mensen met plezier werken, gaat de energie stromen komen. Daarvoor hebben mensen speelruimte nodig. Ruimte om iets uit te proberen, met elkaar te sparren en te elkaar uit te dagen. Innoveren is toch ook een beetje uitproberen en als het misgaat leren en verbeteren, zonder dat je daar meteen op afgerekend wordt. Daar kun je als leidinggevende een belangrijke rol in spelen.”

Wat zijn je dromen voor de toekomst?
“Ik hoop dat opdrachtgevers en opdrachtnemers meer vanuit vertrouwen samenwerken. Gelukkig gaat het vaak goed, maar er is nog veel te winnen. De opgaven waar we als maatschappij voor staan zijn complex en deskundig personeel is schaars, zowel aan de opdrachtgever als aan de opdrachtnemerskant. Laten we vooral samen zoeken naar hoe we tot slimme en goede oplossingen komen. Als je de vraag van de opdrachtgever beter doorgrond, kun je hem ook beter helpen. Daarvoor zijn langdurige relaties en echte openheid voor nodig. Alleen door echt samen te werken krijgen we de beste oplossingen.”

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw of infra overwegen?
“Gewoon doen! Ga voor wat je leuk vindt, wees niet te braaf en niet te bang. Je kunt heel veel meer dan je denkt! Laat je ambities zien, gebruik je netwerk en oefen je ‘elevatorpitch’. Enthousiasme leidt er toe dat je mensen om jezelf heen gaat verzamelen die je steunen en kansen geven – zowel mannen als vrouwen overigens.”

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen?
“Ik hoop dat we ooit op een punt komen dat we vrouwen in de bouw niet meer apart hoeven te benoemen en dat het gewoon normaal is. Tot die tijd zijn netwerken en zichtbaarheid heel belangrijk, zodat vrouwen zich welkom voelen en ook blijven in de sector.

Wat daarbij echt verschil maakt, is dat er vrouwen in sollicitatie- en selectiecommissies zitten. Sinds ik leidinggevende ben, is de helft van de nieuwe aanstellingen vrouw. Dat zegt wat iets: vrouwen zien sneller mogelijkheden als er al vrouwen aan tafel zitten.”

by Jelle Nieuwenstein

Hestia Maaike Waals: “Die mannen zijn echt niet zo eng als ze eruitzien”

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. In deze rubriek wordt een moderne godin van de bouwwereld geïnterviewd. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze week is Maaike Waals, timmervrouw bij Van Wijnen aan het woord. 

Naam: Maaike Waals 
Functie: Timmervrouw bij Van Wijnen 
Leeftijd: 24 jaar 
Woonplaats: Papendrecht 
Opleiding: MBO Timmerman niveau 2 

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde? 

"Eigenlijk wist ik het al vrij jong. Als kind liep ik vaak mee met mijn vader, die kraanmachinist is. Ik vond dat altijd al leuk, maar dacht er toen nog niet serieus over na. Op de middelbare school moesten we aan het einde van het tweede jaar kiezen welke richting we op wilden. Economie, zorg of koken waren niks voor mij, dus ik koos techniek. Toch durfde ik toen nog niet gelijk voor de bouw te gaan. 

Ik heb eerst nog de opleiding Onderwijsassistent gedaan, omdat ik het leuk vind om mensen iets te leren. Tegelijkertijd bleef ik klussen naast mijn opleiding, en toen merkte ik dat ik dat eigenlijk veel leuker vond. Uiteindelijk ben ik dus toch de bouw in gegaan." 

Hoe werd daarop gereageerd? 

"Thuis waren ze supertrots. Mijn vader, mijn oma’s vonden het geweldig. Ook mijn vrienden waren positief. Alleen mijn favoriete docent op het mbo vond het zonde dat ik in mijn laatste jaar stopte. Maar zelfs zij zei: ‘Dat had je veel eerder moeten doen.’ 

Echt negatieve reacties heb ik niet gehad. Hooguit mensen die voorzichtig vroegen: ‘Weet je het zeker?’ Maar dat zie ik eerder als bezorgdheid dan negativiteit." 

Wat maakt de bouw zo leuk? 

"De variatie en het bezig zijn met je handen. Je maakt iets tastbaars. Soms kijk ik terug en zie ik dat er op een plek waar eerst alleen zand lag nu een heel gebouw staat. Dat heb je dan toch maar mooi neergezet met elkaar. Dat geeft voldoening." 

Wie in de bouw inspireert jou? 

"Mijn leermeester van mijn vorige werk. Hij en zijn collega leerden me niet alleen het vak, maar ook hoe ik mezelf moest zijn. Hij had zelf dochters, dus hij begreep me. Hij merkte het zelfs als ik ongesteld was, gewoon aan mijn gedrag. Dat voelde heel veilig en vertrouwd. Die mannen hebben me echt geleerd om voor mezelf op te komen. Ze beschermden me in het begin, maar gaven me ook het zelfvertrouwen om m’n plek te pakken in de bouw." 

Wat vind je het allerleukst aan je werk? 

"Het werk zelf! Gewoon lekker met je handen bezig zijn. En de samenwerking met collega’s en hoe je samen naar een eindresultaat toewerkt. Natuurlijk is niet elk project hetzelfde, maar dat maakt het juist leuk." 

Wat zijn je dromen voor de toekomst? 

"Ik wilde altijd leermeester worden en dat ben ik inmiddels, dus dat doel heb ik behaald. Nu wil ik me vooral verder ontwikkelen en meer doen met educatie. Bijvoorbeeld zelf activiteiten organiseren voor basisscholen om kinderen kennis te laten maken met de bouw. Laatst hadden we op de zaak een open dag voor basisscholen, en dan merk je dat kinderen anders reageren als ze zien dat er ook een vrouw in de bouw werkt. Ze worden opener en enthousiaster. Daar wil ik meer mee doen." 

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen? 

"Gewoon doen! Die mannen zijn echt niet zo eng als ze eruitzien. Ik dacht dat eerst ook, maar het valt reuze mee. Ze lijken soms wat lomp, maar meestal zijn ze gewoon hartstikke aardig. En als je ergens werkt waar het niet goed voelt, zoek dan een andere plek. Niet elk bedrijf is hetzelfde. Er zijn ook bedrijven waar het wel goed geregeld is, waar je serieus genomen wordt en je gewoon fijne collega's hebt." 

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen? 

"Dat het belangrijk is dat vrouwen passende werkkleding krijgen. Toen ik begon, had ik alleen mannen broeken. Ik ben in een jaar tijd door zeven broeken heen gescheurd, omdat ze gewoon niet goed pasten. Nu hebben we kleding die wél goed zit en dat maakt een wereld van verschil. Het zit niet alleen lekkerder, het voelt ook professioneler en veiliger. 

Werkgevers zouden verplicht moeten worden om fatsoenlijke werkkleding voor vrouwen te regelen. Want als je je comfortabel voelt in je kleding, voel je je ook serieuzer genomen." 

by Jelle Nieuwenstein

Hestia Noreen Keulen: “Ik zie geen reden waarom je hiervoor een man moet zijn"

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. Iedere maand interviewen wij een moderne godin van de bouwwereld. Over haar inspiratie, de bouwwereld en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze keer spraken wij met Noreen Keulen, projectvoorbereider wegen bij Dura Vermeer Infra.

Naam: Noreen Keulen
Functie: Projectvoorbereider wegen bij Dura Vermeer Infra
Leeftijd: 47
Woonplaats: Venhuizen
Opleiding: Toerisme & Recreatie

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?  

Noreen: “Sinds 2000 ben ik werkzaam in de wegenbouw, waarvan de laatste vijf jaar bij Dura Vermeer. Ik heb eigenlijk nooit echt heel goed geweten wat ik wilde. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een opleiding Toerisme & Recreatie. Daar heb ik ook een aantal jaar in gewerkt, maar het was eigenlijk nooit echt wat ik zocht. Uiteindelijk ben ik daarmee gestopt en kwam ik bij een makelaar in Hoorn terecht en daar heb ik een jaar gezeten. Dat was ook niet wat ik zocht, maar ik kwam wel in aanraking met bouwprojecten en zaten we om de tafel met bouwbedrijven. Ik dacht al heel snel: Wat leuk! En werd ik op één of andere manier getriggerd Ik vond het erg interessant, dus toen heb ik besloten om allerlei bouwbedrijven te gaan bellen en gewoon open sollicitaties te doen. Op dat zelfde moment stond er een advertentie in de krant van de firma Ooms. Zij waren op zoek naar een inkoper en voorbereider in opleiding. Ik had nog nooit van civiele techniek gehoord en wist dus ook niet wat het betekende, maar ja, je kan het altijd proberen. Ik werd uitgenodigd om langs te komen en het was meteen raak!”

Hoe werd daarop gereageerd?  

“Bij Ooms vonden ze het heel leuk dat er een vrouw solliciteerde. Dit hadden ze niet verwacht in de wegenbouw, dus dat was een hoop heisa. Achteraf begreep ik dat wel, maar op dat moment vroeg ik mij echt af wat er allemaal gebeurde. Ik had totaal geen idee wat mij te wachten stond. Het gesprek liep zo goed, dat ik meteen aangenomen werd. Vanaf dag één kwam ik meteen in een andere wereld terecht. Destijds was ik de enige vrouw op een functie inkoop/voorbereiding. De eerste jaren heb ik veel cursussen, trainingen en opleidingen gedaan om de kneepjes van het vak onder de knie te krijgen. Eerst lag de focus op inkoop, maar daarna ook meer werkvoorbereiding. Ik vond het helemaal geweldig. Sindsdien heb ik echt mijn plek gevonden, ja.”

Wat maakt de bouw zo leuk? 

“Dat is toch echt de afwisseling en diversiteit. Of je nu buiten bent om te kijken hoe alles verloopt, of binnen je voorbereiding doet. Als projectvoorbereider ben je echt het manusje van alles. Geen dag is saai en elk project is toch net weer anders. Het maakt niet uit of het een klein of groot project is, je hebt voor allebei zo je voorbereidingen nodig en elke situatie is anders. De afwisseling en verschillende taken maakt echt dat ik hier elke dag met plezier kom.”

Wie in de bouw inspireert jou? 

“Dat is niet één persoon, maar echt het hele team waar ik mee samenwerk. Dat zijn zo’n 10 a 12 collega’s. Het hele team inspireert mij; of het nou een hoofduitvoerder, een uitvoerder of een collega werkvoorbereider is. Van iedereen kan ik wat leren.”

Wat vind je het allerleukst aan je werk? 

“De technische voorbereiding. Kort gezegd, alles wat er geregeld moet worden binnen om het voor de mensen buiten uitvoerbaar te maken. Het is heel divers. Er komt een stuk inkoop en planning bij kijken, maar ook plannen schrijven. Ook is de omgeving tegenwoordig heel belangrijk. Denk bijvoorbeeld aan verkeersmaatregelen. Hoe gaan de omleidingen/afzettingen er uit zien? Hebben we te maken met autoverkeer en/of voetgangers en hoe gaan we dan al die stromen afwikkelen? Een goede planning, tijdspad, en materialen inkopen. Ook moet je rekening houden met de benodigde vergunningen en diverse plannen zoals een veiligheids- en gezondheidsplan. Nadat alles zo goed als staat, dan is er een overdracht naar de uitvoering en kunnen zij het gaan maken.”

Wat zijn je dromen voor de toekomst? 

“Ik zou dit werk altijd nog meer kunnen uitdiepen. Er zijn nog meer dan genoeg uitdagingen. Ik wil in de komende jaren meer een verdiepingsslag zoeken in mijn werk, met name op het gebied van duurzaamheid. Dit wordt steeds belangrijker. We zijn daar al heel druk mee bezig, maar kan zeker nog meer uitgediept worden. Omgevingsmanagement is ook enorm belangrijk. Dit wil ik ook meer uitdiepen.

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen? 

“Zeker doen! Het is zo ontzettend leuk en je krijgt alle kansen en gelegenheid om jezelf te ontwikkelen.. De afwisseling is zo ontzettend leuk. Ik kan het iedereen aanraden. Het moet ook niet uitmaken of je een man of vrouw bent. Ik zie totaal geen reden waarom je hiervoor een man zou moeten zijn! Bij Dura Vermeer heb ik mij nog nooit respectloos behandeld gevoeld. Je wordt meteen in het team opgenomen. Af en toe moet je wel sterk in je schoenen staan en niet het kaas van je brood laten eten, maar vrouwen kunnen hier echt prima mee om gaan. Ik zie dat niet als obstakel, maar eerder als uitdaging. Kom maar op!”

by Sofie Bolder

Hestia Angelique IJpelaan: “Van mijn moeder moest ik de bouw uit”  

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. Iedere maand interviewen wij een moderne godin van de bouwwereld. Over haar inspiratie, de bouwwereld en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze keer spraken wij met Angelique IJpelaan, chef monteur luchtbehandeling bij Kerssens Luchtbehandeling.  

Naam: Angelique IJpelaan
Functie: Chef monteur luchtbehandeling bij Kerssens Luchtbehandeling
Leeftijd: 47
Woonplaats: Alkmaar
Opleiding: MDGO-VZ

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?

Angelique IJpelaan: “Op de middelbare school was ik met handvaardigheid al bezig met het maken van een knikkerbaan van blik. Iedereen maakte het van papier en karton, maar ik was aan het solderen, buigen en knippen. Echt fantastisch was dat! Ik maakte mijn handen graag vies, maar vanuit huis mocht ik niet de techniek in. Mijn moeder zei dat ik beter de zorg in kon gaan, dus dat heb ik maar gedaan.  

Vier jaar lang heb ik in de gehandicaptenzorg gewerkt. Ik kon daar niet goed met de collega’s overweg, maar wel met de bewoners. Ik ben heel eerlijk en direct en daar konden de collega’s niet zo goed tegen. Dit heeft geleid tot heel veel interne gesprekken, maar bij het eerste gesprek was ik eigenlijk al kwijt waar het nou eigenlijk over ging. Echt vreselijk gewoon. Daarna ben ik op non-actief gezet en heb ik uiteindelijk maar ontslag genomen. Dat is eigenlijk het stomste wat je kunt doen, want je krijgt geen uitkering.  

Toen ben ik naar uitzendbureau Randstad gegaan en heb ik daar gezegd dat ik niet meer wilde zorgen, maar dat ik wel het verschil weet tussen een waterpomptang en een sleutel 13. Ze gaven mij de keuze tussen de functies CV-Monteur of Monteur Luchtbehandeling. Ik had toen nog geen idee wat dat laatste was, maar ik wilde dat wel eens gaan proberen.” 

Hoe werd daarop gereageerd?

“Toen ik op gesprek ging bij mijn werkgever, woog ik 65 kilo, dus ik had een hele dikke thermoblouse aangetrokken om wat breder te lijken. De dag erna mocht ik beginnen. Ik ging met een collega naar Den Helder die vroeg wat ik hiervoor gedaan had. Toen ik zei dat ik in de zorg had gewerkt, heeft hij tot Den Helder niks meer gezegd. Hij dacht vast: “Wat heb ik nou weer meegekregen? Een grietje dat niet in de techniek zit”. Maar een paar uur later was hij er toch al achter dat ik wel heel serieus was.  

Mijn familie was not amused toen ik de stap naar monteur luchtbehandeling maakte. In 2000 is er een collega van mij een paar etages naar beneden gevallen. Gelukkig had hij het overleefd, maar het is wel op het nieuws gekomen. Toen ik thuis kwam, zei mijn moeder: “Jij gaat de bouw uit, want er is iemand naar beneden gestort”. Erg kwaad ben ik toen geworden, want het was mijn collega. Er is daarna geen woord meer over gerept. Ze waren er absoluut niet blij mee, maar een vrij snel daarna ging ik het huis uit, dus hadden ze er niet veel meer over te zeggen.” 

Wat maakt de bouw zo leuk?

“Het leukste vind ik om te puzzelen. Momenteel ben ik in het AMC bezig, daar heb je veel technische lagen. Dan krijg ik een tekening en zie ik dat ik met twee buizen op dezelfde hoogte moet aankomen. Meteen zie ik een bepaald punt waar ik moet beginnen. Ik weet meteen waar ik heen moet en dan ga ik aan de slag. Ik vind het heel leuk om creatief bezig te zijn.” 

Wie in de bouw inspireert jou?

“Mijn collega’s. We hebben een heel hecht team, met tussen de 15 en 18 mensen vast personeel. Ik ben de negende die er al meer dan 25 jaar werkt. We steunen elkaar echt.”  

Wat vind je het allerleukst aan je werk?

“De afwisseling. Je bent nooit lang op dezelfde plek. Zo heb ik al bij de marine, in het ziekenhuis, op scholen, en kantoren van de ABN AMRO gewerkt. Ik ga liever niet aan de slag met het kleine spul in woningen. Dan moet je zo met je spullen slepen, en daar heb ik een hekel aan. Liever zit ik gewoon langere tijd op een klus.” 

Wat zijn je dromen voor de toekomst?

“Qua werk heb ik die eigenlijk niet. Er is wel eens gevraagd of ik projectleider zou willen worden, maar dat wil ik niet. Je bent dan vaak alleen maar onderweg en je wordt constant gebeld over van alles en nog wat. Eerder ben ik wel eens het aanspreekpunt geweest voor de werkvoorbereider en het kantoor. Dat was wel een uitdaging om te doen, maar permanent projectleider worden wil ik niet. Ik wil wel gewoon blijven monteren en met de handen bezig zijn.”  

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen?

“Je moet het gewoon echt proberen en niet bang zijn voor dingen. Je krijgt ook heel veel vrijheid. Er is ook ruimte om af en toe een keer een lolletje te trappen. Je hoeft niet altijd serieus te zijn. Ik kom ook vaak op kantoren en dan zie ik hoe serieus de mensen daar zijn. Zo ben ik niet, en hoef ik gelukkig ook niet te zijn.” 

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen?

“Er is veel veranderd in de afgelopen 25 jaar. Natuurlijk moeten we steeds veiliger werken, maar het veilig werken moet wel werkbaar blijven. We moeten ook gewoon normaal blijven nadenken. Er wordt soms te weinig met de mensen op de werkvloer overlegd.”

Ben jij ook een Vrouw in de Bouw? Of ken je er eentje die net als Angelique IJpelaan een keer centraal zou moeten staan in onze rubriek? Stuur dan een mailtje naar uta@fnv.nl .

by Sofie Bolder

Hestia Debora Capilitan: “We hebben je talent nodig!”

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. Iedere maand interviewen wij een moderne godin van de bouwwereld. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze keer spraken wij met Debora Capilitan, Marketing en Communicatie Manager bij Debets Schalke.

Naam: Debora Capilitan
Functie: Marketing & Communicatie Manager en HR Manager bij Debets Schalke
Leeftijd:  47 jaar
Woonplaats: Monster
Opleiding: European Studies

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?

Debora Capilitan: “Ik heb nooit bewust voor de bouw gekozen. Ik heb gekozen voor een functie die beschikbaar kwam in mijn woonplaats en dat was dan toevallig bij een kassenbouwbedrijf. Zo ben ik de bouw ingerold eigenlijk. Hiervoor heb ik bij een internationaal beveiligingsbedrijf gewerkt en daarvoor nog bij Nationale Nederlanden. Het is dus nooit een bewuste keuze geweest.”

Hoe werd daarop gereageerd?

“Zelf kom ik uit Rotterdam. Iedereen vond het stoer dat zo’n stadse vrouw voor een kassenbouwbedrijf in Westland ging werken. Iedereen zei: “oh dan leer je nu echt het Westlandse kennen.”

Wat maakt de bouw zo leuk?

“Ik vind het heel leuk en interessant om te zien wat er met techniek allemaal kan. Ik zit dan nu wel voornamelijk aan de techniekkant. Wij bouwen kassen over de hele wereld. Ik vind het knap hoe wij duurzame tuinbouwkennis op die manier over de hele wereld verspreiden. De mondiale voedselveiligheid problemen, natuurrampen, watertekorten vragen om duurzame oplossingen om voedselveiligheid te waarborgen. Door grootschalige kassenbouwprojecten kan het aanbod van hoge kwaliteit voedsel worden gegarandeerd. De wereldbevolking groeit en de vraag naar voedsel dan ook.”

Wie in de bouw inspireert jou?

“Niet perse een specifiek persoon. Als ik denk aan de bouw, denk ik meteen aan de werkvoorbereiding. Zij maken heel gedetailleerd een tekening en uiteindelijk vertalen ze dat naar een heel bouwproject. Die tekeningen worden vervolgens door mijn collega’s in de werkplaats vertaald naar op maat bouwmateriaal. Hoe techniek samenkomt vind ik heel knap. Momenteel heb ik twee stagiairs die een technisch document voor mij vertalen. Ik vind het heel leuk om daar met hen aan te werken. Dat vind ik erg inspirerend en leerzaam.”

Wat vind je het allerleukst aan je werk?

“De diversiteit van mijn werkzaamheden vind ik het allerleukste. Ik organiseer evenementen, doe internationale beurzen, maak beleid voor gezond en veilig werken en alles omtrent de interne en externe communicatie. Alles waar je een logo op tegenkomt eigenlijk. Van bedrijfskleding tot de website, social media en het gebouw. En nog zoveel meer. Sinds kort heb ik ook de taken van HR erbij gekregen. Genoeg te doen dus. Mijn werk hier is dus heel breed.”

Wat zijn je dromen voor de toekomst?

“Graag zou ik meer willen coachen. Dat vind ik heel erg leuk. In september ga ik een NLP opleiding Train de trainer starten. Ik wil graag meer met coachen doen. Mooie coachgesprekken over het vinden van de interne drijfveren, maar ook samen een doel bereiken. Vooralsnog vind ik mijn huidige baan ook gewoon heel erg leuk en met de HR taken erbij is er uitdaging genoeg. En verder hoop ik gauw een nieuw huis te vinden in de regio. Over 5 jaar hoop ik mijn vaardigheden als NLP coach goed onder te knie te hebben en in mijn functie als manager hoop ik Debets Schalke naar een volgend niveau te hebben getild.”

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen?

“Recent hadden we Westland On Stage. Dit jaar deden daar 250 bedrijven aan mee uit verschillende branches. Daar komen alle leerlingen van scholen in het Westland naartoe. Deze week komen ze ook naar ons. Ze krijgen een rondleiding en een kijkje in de keuken van een kassenbouwbedrijf."

"Kassenbouwer is geen sexy beroep. Het is geen politie, babyverzorger of kraamverzorgster. Daarom raad ik altijd aan om toch eens binnen te kijken bij een kassenbouwbedrijf. De techniek erachter is interessant, en je kan bijdragen aan voedselstabiliteit en voedselveiligheid. Veel mensen zijn zich daar niet bewust van. Veel tomaten, komkommers en bloemkolen bijvoorbeeld komen uit Westland. Dat is gewoon iets om trots op te zijn. Ga dus vooral kijken bij bedrijven, ook al is het niet je eerste keuze. Er zijn zoveel mogelijkheden en kanten die je op kunt gaan. Daar heb je zelf wel invloed op. Ga je talenten ontdekken! We hebben je talent meer dan nodig!”

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen?

“Ja, tegen alle vrouwen die iets in de bouw willen gaan doen zeg ik: ga vooral kijken! Nee is ook een antwoord, maar ga het in ieder geval proberen. Werken in de bouw is vaak niet zo voor de hand liggend, maar je kan er veel leren en je talenten ontdekken. Ga vooral ontdekken wie je bent en wat je leuk vindt. Misschien is het wel de bouw.”

by Sofie Bolder

Hestia: Marijke van Deuren

"Als er meer vrouwen in de bouw werken is er ook een betere balans: op de werkvloer, in de ontstane visies en ontwerpen en in de realisatie."

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. In deze rubriek wordt een moderne godin van de bouwwereld geïnterviewd. Over haar inspiratie, de bouwwereld, en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze week is Marijke van Deuren onze Hestia.

Naam: Marijke van Deuren
Functie: Bouwkundig ontwerper woningbouw (klik hier voor de website van Marijke)
Leeftijd:  39 jaar
Woonplaats: Zeist
Opleiding: HBO Bouwkunde, architectuur

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?
"Architectuur, en dan vooral huizen, vond ik altijd al interessant. Ik ben een creatief persoon en dat zoekt een uitingsvorm. Knutselen, handvaardigheid, tekenen; dit vond ik op school altijd leuk en ik ben er goed in. Maar de kunstschool was te zweverig voor mij en niet praktisch genoeg. Na het middelbaar onderwijs heb ik een jaar in de horeca gewerkt. Bouwkunde leek mij interessant, maar op dat moment ook spannend. Ik dacht dat het niet bij mij zou passen. Dus koos ik voor wat anders: sociaal juridische dienstverlening. Dat was helemaal niets voor mij. Doordat ik in de horeca had gewerkt dacht ik dat toerisme bij mij paste, dus schreef ik mij in voor die opleiding. Eenmaal aan die studie ontdekte ik dat ik daar niet happy van werd. Toen dacht ik: ‘ik ga toch bouwkunde proberen, ook al vind ik dat spannend!’ In eerste instantie wilde ik architect worden, maar ik ontdekte dat het praktische van bouwkunde mij meer trok. En toen ik de switch had gemaakt viel alles op z’n plek: dit is het!"

Hoe werd daarop gereageerd?
"Mensen waren gewoon positief. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik stage liep op een bouwplaats. Op een dag liep ik mee met een maatvoerder en het viel hem op dat het gedrag van de mannen op de bouwplaats veranderde als hij daar samen met mij liep. Hij vond dat de mannen zich ook anders naar elkaar toe leken te gedragen. Dat de sfeer er beter door werd."

Wat maakt de bouw zo leuk?
"Het leuke aan mijn vak is dat ik creatief bezig ben en tegelijkertijd iets functioneels maak. Creëren, dat is toch prachtig? Dat je iets maakt wat echt nut heeft voor mensen. Een dak boven je hoofd is een levensbehoefte. Gebouwen hebben een super belangrijke functie in onze maatschappij. En er zijn alleen maar bonuspunten als je daar iets moois van kan maken wat je ook nog goed kan gebruiken in het dagelijks leven."

Wie in de bouw inspireert jou?
"Niet iemand in het bijzonder. Ik vind mensen die bezig zijn met ecologisch bouwen inspirerend. Mensen die net een stapje verder gaan dan de standaard, en daarbij zoeken naar oplossingen in de bouw voor de problemen van deze tijd. Problemen zoals schaarse grondstoffen, klimaatverandering, woningnood. Als je daar concreet een bijdrage in kan doen vind ik dat inspirerend."

Wat vind je het allerleukst aan je werk?
"Dat ik echt iets kan neerzetten. Zo heb ik bijvoorbeeld vorig jaar een woning ontworpen en die wordt nu gebouwd. Ik ben dan best lang bezig met de voorbereiding daarvan: de tekeningen, de vergunning, de bouwvoorbereiding. Zien hoe een woning langzaamaan steeds meer vorm krijgt, eerst op papier, dan met een 3D-model en vervolgens de bouw van het huis. Dat alles klopt en dat daarbij alle disciplines die nodig zijn om een woning te realiseren samengebracht worden. Prachtig."

Wat zijn je dromen voor de toekomst?
"Ik vind het erg leuk om bezig te zijn met ecologisch bouwen. Ik ontwikkel daarin ook mijn kennis verder. En uiteindelijk hoop ik zoveel mogelijk woningen op zo’n manier te realiseren. Met natuurlijke materialen, met een efficiënt energiesysteem, hoe je slim omgaat met water in een huis zodat je bijvoorbeeld niet meer een toilet doorspoelt met schoon drinkwater maar met regenwater en dat water hergebruikt kan worden in en rondom het huis. Voor mij is dit belangrijk omdat we niet zo kunnen doorgaan met eindige bronnen op een eindige planeet. Dat kan gewoon niet. Als we geen gebruik gaan maken van natuurlijke materialen dan legt dat teveel druk op wat de planeet kan voortbrengen voor alle mensen die erop leven. Bovendien: de mogelijkheden van ecologisch bouwen zijn eindeloos. Het kan gewoon. Het behouden en versterken van de natuur is belangrijk voor de toekomst, dus dat neem ik mee in mijn vak."

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen?
"Gewoon doen! Je geslacht bepaalt niets over je geschiktheid in de bouw. Mannen zijn misschien fysiek sterker maar daar heb je ook hulpmiddelen zoals robots en kranen voor. Het gaat vooral om praktisch inzicht. Vrouwen zijn hartstikke welkom en nodig in de bouw. Als er meer vrouwen in de bouw werken is er ook een betere balans: op de werkvloer, in de ontstane visies en ontwerpen en in de realisatie. En daar wordt het bouwen alleen maar beter van. Ik ben ook wel positief gediscrimineerd toen ik begon. Bedrijven die praktisch bouwwerk doen hadden weinig vrouwen, maar zochten dus naar manieren om wat meer balans te creëren door mij aan te nemen als vrouw. Ik heb ook wel eens negatieve ervaringen gehad natuurlijk, van mannen die er niet in geloofden dat ik het kon puur door mijn geslacht. Jammer, maar sommige mensen zijn gewoon zo. Besteed daar geen energie aan. Laat je niet gek maken. Gewoon doen dus!"

by Sofie Bolder