Hestia Angelique IJpelaan: “Van mijn moeder moest ik de bouw uit”  

Hestia is de Griekse godin van de bouwkunst. Iedere maand interviewen wij een moderne godin van de bouwwereld. Over haar inspiratie, de bouwwereld en wat ze het leukst vindt in haar werk. Deze keer spraken wij met Angelique IJpelaan, chef monteur luchtbehandeling bij Kerssens Luchtbehandeling.  

Naam: Angelique IJpelaan Angelique IJpelaan
Functie: Chef monteur luchtbehandeling bij Kerssens Luchtbehandeling
Leeftijd: 47
Woonplaats: Alkmaar
Opleiding: MDGO-VZ

Wanneer ontdekte je dat je de bouw in wilde?

Angelique IJpelaan: “Op de middelbare school was ik met handvaardigheid al bezig met het maken van een knikkerbaan van blik. Iedereen maakte het van papier en karton, maar ik was aan het solderen, buigen en knippen. Echt fantastisch was dat! Ik maakte mijn handen graag vies, maar vanuit huis mocht ik niet de techniek in. Mijn moeder zei dat ik beter de zorg in kon gaan, dus dat heb ik maar gedaan.  

Vier jaar lang heb ik in de gehandicaptenzorg gewerkt. Ik kon daar niet goed met de collega’s overweg, maar wel met de bewoners. Ik ben heel eerlijk en direct en daar konden de collega’s niet zo goed tegen. Dit heeft geleid tot heel veel interne gesprekken, maar bij het eerste gesprek was ik eigenlijk al kwijt waar het nou eigenlijk over ging. Echt vreselijk gewoon. Daarna ben ik op non-actief gezet en heb ik uiteindelijk maar ontslag genomen. Dat is eigenlijk het stomste wat je kunt doen, want je krijgt geen uitkering.  

Toen ben ik naar uitzendbureau Randstad gegaan en heb ik daar gezegd dat ik niet meer wilde zorgen, maar dat ik wel het verschil weet tussen een waterpomptang en een sleutel 13. Ze gaven mij de keuze tussen de functies CV-Monteur of Monteur Luchtbehandeling. Ik had toen nog geen idee wat dat laatste was, maar ik wilde dat wel eens gaan proberen.” 

Hoe werd daarop gereageerd?

“Toen ik op gesprek ging bij mijn werkgever, woog ik 65 kilo, dus ik had een hele dikke thermoblouse aangetrokken om wat breder te lijken. De dag erna mocht ik beginnen. Ik ging met een collega naar Den Helder die vroeg wat ik hiervoor gedaan had. Toen ik zei dat ik in de zorg had gewerkt, heeft hij tot Den Helder niks meer gezegd. Hij dacht vast: “Wat heb ik nou weer meegekregen? Een grietje dat niet in de techniek zit”. Maar een paar uur later was hij er toch al achter dat ik wel heel serieus was.  

Mijn familie was not amused toen ik de stap naar monteur luchtbehandeling maakte. In 2000 is er een collega van mij een paar etages naar beneden gevallen. Gelukkig had hij het overleefd, maar het is wel op het nieuws gekomen. Toen ik thuis kwam, zei mijn moeder: “Jij gaat de bouw uit, want er is iemand naar beneden gestort”. Erg kwaad ben ik toen geworden, want het was mijn collega. Er is daarna geen woord meer over gerept. Ze waren er absoluut niet blij mee, maar een vrij snel daarna ging ik het huis uit, dus hadden ze er niet veel meer over te zeggen.” 

Wat maakt de bouw zo leuk?

“Het leukste vind ik om te puzzelen. Momenteel ben ik in het AMC bezig, daar heb je veel technische lagen. Dan krijg ik een tekening en zie ik dat ik met twee buizen op dezelfde hoogte moet aankomen. Meteen zie ik een bepaald punt waar ik moet beginnen. Ik weet meteen waar ik heen moet en dan ga ik aan de slag. Ik vind het heel leuk om creatief bezig te zijn.” 

Wie in de bouw inspireert jou?

“Mijn collega’s. We hebben een heel hecht team, met tussen de 15 en 18 mensen vast personeel. Ik ben de negende die er al meer dan 25 jaar werkt. We steunen elkaar echt.”  

Wat vind je het allerleukst aan je werk?

“De afwisseling. Je bent nooit lang op dezelfde plek. Zo heb ik al bij de marine, in het ziekenhuis, op scholen, en kantoren van de ABN AMRO gewerkt. Ik ga liever niet aan de slag met het kleine spul in woningen. Dan moet je zo met je spullen slepen, en daar heb ik een hekel aan. Liever zit ik gewoon langere tijd op een klus.” 

Wat zijn je dromen voor de toekomst?

“Qua werk heb ik die eigenlijk niet. Er is wel eens gevraagd of ik projectleider zou willen worden, maar dat wil ik niet. Je bent dan vaak alleen maar onderweg en je wordt constant gebeld over van alles en nog wat. Eerder ben ik wel eens het aanspreekpunt geweest voor de werkvoorbereider en het kantoor. Dat was wel een uitdaging om te doen, maar permanent projectleider worden wil ik niet. Ik wil wel gewoon blijven monteren en met de handen bezig zijn.”  

Wat zou je willen zeggen tegen meisjes/vrouwen die een baan in de bouw overwegen?

“Je moet het gewoon echt proberen en niet bang zijn voor dingen. Je krijgt ook heel veel vrijheid. Er is ook ruimte om af en toe een keer een lolletje te trappen. Je hoeft niet altijd serieus te zijn. Ik kom ook vaak op kantoren en dan zie ik hoe serieus de mensen daar zijn. Zo ben ik niet, en hoef ik gelukkig ook niet te zijn.” 

Is er iets dat je zelf graag wilt toevoegen?

“Er is veel veranderd in de afgelopen 25 jaar. Natuurlijk moeten we steeds veiliger werken, maar het veilig werken moet wel werkbaar blijven. We moeten ook gewoon normaal blijven nadenken. Er wordt soms te weinig met de mensen op de werkvloer overlegd.”

Ben jij ook een Vrouw in de Bouw? Of ken je er eentje die net als Angelique IJpelaan een keer centraal zou moeten staan in onze rubriek? Stuur dan een mailtje naar uta@fnv.nl .