Een uitvoerder die eind 2022 ontslag nam bij een bouwbedrijf, krijgt nog ruim 40.000 euro van zijn oud-werkgever. Dit heeft de rechter besloten. Hij had tijdens in vijf jaar tijd ruim 1200 overuren opgebouwd.
Na het einde van zijn dienstverband vordert de uitvoerder de niet uitbetaalde overuren van zijn werkgever. De uitvoerder stelt dat hij in totaal 1.213,14 overuren heeft gemaakt op basis van de aan hem verstrekte rittenregistratie en vordert een bedrag van € 36.334,36 aan achterstallig loon plus de wettelijke verhoging en wettelijke rente.
Geen overwerk in contract
De uitvoerder heeft een salaris van € 4.750 euro per maand, exclusief vakantietoeslag en andere extra’s. Volgens zijn contract werkte hij 40 uur per week, van maandag tot en met vrijdag. Onder het kopje “overwerk” in zijn contract stond geen.
Om te voorkomen dat het bouwbedrijf deadlines niet zou halen, moest de uitvoerder op zaterdagen op het werk verschijnen. Ook op andere dagen moest hij overwerken. Zoals bekend is bij veel uitvoerders, moest hij als eerste aanwezig zijn op de bouwplaats en vertrok hij als laatste. Daarnaast had hij vaak een reistijd van langer dan een uur, omdat de bouwplaatsen zich door het hele land bevonden. Op basis van de rittenregistratie die hij van zijn werkgever kreeg, berekende hij dat hij van 2018 tot en met 2022 ruim 1200 uur had overgewerkt.
Overwerk niet vergoed
De uitvoerder stelt dat hij met zijn werkgever had afgesproken dat hij de uren zoveel mogelijk in ‘tijd voor tijd’ zou compenseren. Uit de administratie blijkt dat de uitvoerder uiteindelijk slechts 10 dagen heeft gecompenseerd. Door strakke projectplanningen en deadlines heeft hij de overige uren niet kunnen opnemen. Deze wil hij nu gecompenseerd krijgen in geld.
Toen hij dit in 2023 schriftelijk aan het bouwbedrijf liet weten, weigerde zij deze uren uit te betalen omdat er geen sprake zou zijn van overwerk. Tijdens de zitting gaf de werkgever – alsnog – aan dat er toch wel opdracht gegeven was voor het overwerk. Maar deze uren zouden volgens de werkgever horen bij de verantwoordelijke functie van de uitvoerder en was zijn salaris zo hoog dat hij hier niet extra voor betaald hoeft te worden. Volgens de werkgever zou overwerk in het salaris van de werknemer inbegrepen zijn.
Werkgever moet alsnog betalen
Volgens de rechter kan geen van beide partijen bewijzen dat haar lezing de juiste is. Zowel de werkgever als uitvoerder hebben de stellingen niet onderbouwd met documenten, contracten of correspondentie. Ook is het volgens de rechter te onzeker of de cao Bouw & Infra op deze arbeidsovereenkomst van toepassing is.
De werkgever moet volgens de rechter de ex-werknemer alsnog betalen voor het overwerk, maar dan op grond van goed werkgeverschap en redelijkheid en billijkheid. De ex-werknemer heeft namelijk, met medeweten van het bedrijf, structureel en substantieel overwerk verricht. Door het overwerk van de werknemer, is voorkomen dat het bouwbedrijf vertragingsboetes moest betalen. De werkgever heeft financieel voordeel gehad bij het overwerk. Ook heeft de werkgever nagelaten de uitvoerder te informeren over zijn rechten en plichten rondom overwerk en heeft ook niet aangegeven en onderbouwd dat zijn overuren in zijn maandloon zouden worden gecompenseerd.
Teken de petitie voor een overwerkregeling in de cao Bouw & Infra!
Deze casus is voor veel uitvoerders en andere UTA-werknemers in de bouw heel herkenbaar. In dit geval waren er geen afspraken gemaakt omtrent overwerk. We weten dat in veel contracten van UTA-werknemers of bedrijfsreglementen staat opgenomen dat overwerk geacht wordt in je salaris te zijn opgenomen. Er is geen wettelijke regeling over de uitbetaling van overuren. De rechter maakt een eigen afweging per individueel geval op grond van goed werkgeverschap en redelijkheid en billijkheid. Elke situatie is anders. Je moet daarom samen met je collega’s in actie komen om het in de cao voor iedereen goed te regelen.
